Het toeslagendrama is een nieuwe fase ingegaan. Na het snoeihard rapport van de commissie Van Dam, zitten we nu in het stadium dat iedere gedupeerde ouder op termijn (mei a.s.) terecht een voorschot krijgt van € 30.000,- los van verdere compensatie.  De branche- partijen zijn inmiddels daarover in gesprek met alle betrokken ministeries.

Even terugschakelen: het is al lang duidelijk dat de gedupeerden compensatie moeten krijgen, maar het lastige daarbij is hoeveel. De kamer eiste snelheid, zowel van (voormalig) Staatssecretaris Menno Snel als zijn 2 opvolgers. Daarbij neemt men op de koop toe dat er ook echte fraudeurs zijn die nu geld in de schoot geworpen krijgen.

Bij compensatie is het de uitdaging de schade te berekenen die de gedupeerden vergoed moeten krijgen. Die kan bestaan uit het alsnog toekennen van de toeslag onder teruggave van alle boetes, rente en kosten, maar vervolgens doemt daar een ander probleem op: wat is de daadwerkelijke schade die de gedupeerden hebben geleden? In een normale procedure moet iemand die schade leidt door een onterechte beslaglegging aantonen dat er een verband is tussen het beslag en de gevolgen zoals je bijv. je huis onder de hamer zien gaan omdat je financieel vast loopt.

Andere overheidsorganisaties w.o. het UWV, het CAK en het DUO hebben aangekondigd de schulden en achterstanden van gedupeerde ouders kwijt te schelden.  Aangezien wij niet weten wie de gedupeerde ouders zijn, nodigen wij dan ook uit om ons te informeren of u daadwerkelijk slachtoffer bent geworden info: toeslagenaffaire

In dát geval zullen wij natuurlijk geen nieuwe incasso-acties uitzetten en onze opdrachtgevers informeren, maar dat spreekt voor zich (info@debestenpartners.nl)

Maar nu kijkt Financiën ook naar de zogenaamde private schuldeisers – en vraagt ook hen om een (vergaand) gebaar te maken.

De gerechtsdeurwaarders zijn niet de schuldeisers en kunnen hun opdrachtgevers ook geen pas op de plaats opleggen. Uiteraard kunnen wij daarin wel een adviserende rol in betekenen. Echter, de overheid heeft dit probleem zélf veroorzaakt en mag de rekening van haar gedrag niet naar private schuldeisers schuiven of zie ik dat verkeerd?

Onze  ‘groep schuldeisers’ is zoals altijd zeer divers, van financiers tot alimentatiegerechtigden, leasemaatschappijen, VvE’s, kinderopvangorganisaties, verhuurders, leveranciers, etc. etc.

Je kunt het de private schuldeisers moeilijk verwijten dat men de compensatiegelden door middel van beslag zullen proberen af te vangen. Financiën heeft beslag op een eerste compensatiebedrag van € 750,-  wettelijk al verboden, als men dat nu weer doet, gaat er een kat en muis spel ontstaan, want dan gaan de deurwaarders achter de bankrekeningen van betrokkenen aan. Ik ga er tenminste van uit dat de mensen het geld niet in een sok thuis bewaren.

Naar mijn mening zal er een ongebruikelijke stap moeten worden genomen die ook recht doet aan de positie van de gerechtsdeurwaarders, in samenhang met de gedupeerden ouders: Financiën moet gegevens delen met de gerechtsdeurwaarders, zodat ook wij weten met wie we rekening moeten houden, want dat weten we nu vaak helemaal niet. Op deze wijze kunnen we erop toezien dat dossiers on-hold worden gezet en wij onze opdrachtgevers kunnen informeren.

Hopelijk gaat de AP (Autoriteit Persoonsgegevens)  niet meteen gillen dat dat niet mag. Privacy regels verlammen al de nodige jaren allerlei maatschappelijk wenselijke gegevensuitwisseling.

Dáárna moet er een masterplan komen: wie is de grote geest die dat bedenkt? Ben benieuwd naar uw reactie!