Het runnen van een circus, ga er maar aan staan. Er zijn beroemheden zoals de Russische clown Popov maar dat zijn de uitzonderingen. Het is en blijft ploeteren. Je moet de tent betalen, de standplaats, btw afdragen.
Het zijn families, net als de mensen die kermisattracties uitbaten. Bekende namen zijn Bassie en Adriaan, Toni Boltini, Renz die elkaar nota bene wel beconcurreren voor de beste plaatsen. Een circus is wel veel meer een kunst: de acrobaten, dieren en de onvermijdelijke stuntelaars. Is het nog wel van deze tijd, die zoveel via internet biedt. Het is net als naar vuurwerk kijken: je wilt het met eigen ogen zien en kinderen willen de opwinding voelen. Men is gaan schuiven: meer glitter op opwinding.
Dierenactivisten hebben voor het nodige malheur gezorgd en aanpassingen geforceerd. Voor Renz lijkt het doek na een eerdere doorstart nu toch te zijn gevallen, maar de vraag is natuurlijk hoe men de verkoop wil regelen. Vindt maar eens een koper. De houding van de fiscus is ook wel begrijpelijk: men wil een voorbeeld stellen en voorkomen dat de schulden verder oplopen.
Irritant is wel dat de politie nu ineens wel thuis lijkt te geven terwijl gerechtsdeurwaarders bij grotere en belangrijkere acties tevergeefs aankloppen. Om een andere blogger te citeren: alle varkens zijn gelijk maar het varken van de belastingdienst is gelijker.
